سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک نیروی نظامی است که در آغازین روزهای پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به فرمان امام خمینی(ره) تشکیل شد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نهادی نظامی و بازوی مسلح برای پاسداری از نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد.

پس از انتصاب سردار سرلشگر جعفری به فرماندهی کل سپاه در سال ۱۳۸۶ نوآرایی‌های تشکیلاتی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به وجود آمد. این نوآرایی‌ها شامل تشکیل سازمان بسیج مستضعفین و سازمان حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سی ویک سپاه استانی بود.

در حال حاضر فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر عهده سرلشکر پاسدار حسین سلامی می باشد.

اهداف:

اهداف سپاه پاسداران نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن می باشد. حدود وظایف و قلمرو مسؤولیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در رابطه با وظایف و قلمرو مسؤولیت دیگر نیروهای مسلح با تأکید بر هماهنگی و همکاری برادرانه میان ایشان بوسیله قانون تعیین می‌شود.

مختصر تاریخچه:

در نخستین روزهای پس از انقلاب اسلامی بهمن ماه ۵۷، با پیشنهاد جناب محمد توسلی نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای آن انتخاب شد. در حکم امام خمینی (ره) تأکید شده بود که سپاه پاسداران تحت نظر دولت موقت فعالیت خواهد نمود.

بعد از تخصیص بودجه ۱۲۰ میلیون تومانی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سوی دولت موقت، سپاه پاسداران تصمیم به ادغام سایر نیروها در خود گرفت. در تاریخ فروردین ماه ۵۸، همه گروه‌ها با سپاه پاسداران ادغام شدندو یک شورای دوازده نفره تشکیل شد.

بعد از آن امام خمینی (ره) دستور تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحت نظر شورای انقلاب را صادر نمود. در پی این فرمان، گروه دوازده نفره اساسنامه‌ای را در ۹ ماده و ۹ تبصره تهیه کرد که به تصویب شورای انقلاب رسید. به دنبال آن شورای فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تشکیل شد و اعضای آن حکم خود را از شورای انقلاب دریافت کردند. به این ترتیب در ۲ اردیبهشت ۱۳۵۸ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با انتشار بیانیه‌ای رسماً اعلام موجودیت نمود.

با توجه به آن که مهم‌ترین مأموریت سپاه پاسداران، حفاظت از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن بود،سپاه گردان‌ها، گروهان‌ها، تیم‌ها و دسته‌های عملیاتی را فقط برای حفظ و ارتقای امنیت داخلی کشور و عملیات شهری تشکل داد. در تمامی شهرها و شهرستان ها، سپاه پاسداران به میزان نیرویی که جذب می‌کرد و حساسیت‌های امنیتی و وسعت سرزمینی خاصی که آن منطقه داشت، وضعیت خود را سامان می‌بخشد.